Tytuł: Istota ryżu. O duszy japońskiego jedzenia.
Autor: Michael Booth
Tłumaczenie: Magdalena Rabsztyn-Anioł
Wydawnictwo: Wydawnictwo Naukowe PWN
Gatunek: kulinaria
Stron: 381

Smaki i barwy owoców, warzyw, kwiatów. Zapachy przypraw i potraw. Zmieniająca się pod wpływem dotyku konsystencja ciasta. To wszystko składa się na przyjemność gotowania, pieczenia i jedzenia.

Podobne doznania są codziennym udziałem kucharza, miłośnika kulinariów Michaela Booth’a, który zabrał swoją rodzinę do Japonii. Swoje wspomnienia i doświadczenia opisał w książce „Istota ryżu. O duszy japońskiego jedzenia”. 

Kuchnia tego wyspiarskiego państwa jest bardzo specyficzna dzięki wykorzystaniu darów natury, jakimi są ryż, nieliczne warzywa, mięso, ryby i owoce morza. Właściwa uprawa, hodowla, często długotrwałe i staranne przygotowywanie wszystkich składników dają zaskakujące efekty. 

Zupy gotowane na bazie mięs, ryb z ręcznie robionymi makaronami. Dziczyzna, mięsa, wodorosty, larwy i owady są podstawowymi składnikami przeróżnych potraw. Coraz bardziej popularne wśród Europejczyków sushi tak zainspirowało pewnego Polaka, że do przyrządzenia tego dania wykorzystał wędzonego węgorza, czekoladę
i galaretkę z whisky.
Desery i słodycze, spośród których najbardziej wykwintne wydają się wielowarstwowe ciastka tworzone
z kilkudziesięciu składników.
Matsue czyli ceremoniał parzenia i picia różnych rodzajów herbat.
Alkohole, które niewątpliwie ułatwiają trawienie.

Dla Japończyków hodowla i tworzenie potraw jest treścią życia. To tradycja przekazywana przez kolejne pokolenia. Niektórzy nowatorscy kucharze chcieli bez powodzenia wykorzystać osiągnięcia kuchni molekularnej. Pewien człowiek, który pomagał ofiarom trzęsienia ziemi i tsunami tak posumowałem swoje głęboko humanitarne działania:

Nawet jeśli masz mnóstwo pieniędzy, nie oznacza to jeszcze, że możesz uszczęśliwiać ludzi. A jeżeli nie możesz kogoś uszczęśliwić, to jesteś nikim.

Dotychczas twierdziłem, że jem wszystko. Zmodyfikowałem moją opinię po lekturze tej książki. Jeśli zdarzy mi się spróbować jakieś potrawy japońskiej kuchni, na pewno nie spytam o to, co jem. Autor tego swoistego przewodnika wzbudził moje zaufanie twierdząc, że nie wszystko jest zjadliwe nawet dla smakoszy z naszego kręgu kulturowego. Niektóre opisy zamieszczone w tej książce szczególnie mnie zainteresowały. Przykładem tego może być wygląd potraw przygotowanych na powitanie Nowego Roku, które swoim wyglądem przypominały wystawę jubilerską.

Michael Booth zwiedził wszystkie japońskie wyspy i bywał w kilku miastach, które szczególnie interesują turystów. Opowiedział o obyczajach tam panujących, elegancji i dobrych manierach przy stole, o kulturze i… jej braku.

Bardzo pomocny w trakcie lektury jest słowniczek zamieszczony na końcu książki. Wyjaśnienia tam zamieszczone bardzo skutecznie pomagają zorientować się w treści, skomplikowanej wieloma oryginalnymi nazwami.

Serdecznie polecam wszystkim tę książkę, która ukazuje mentalność Japończyków przez pryzmat ich pasji kulinarnej. Zacznijcie poznawać Kraj Kwitnącej Wiśni „od kuchni”. Życzę Wam ciekawej lektury.    

Za egzemplarz dziękuję bardzo Wydawnictwu Naukowemu PWN