Autor: Robert Crais
Tłumaczenie:Andrzej Leszczyński
Wydawnictwo: Świat Książki 2007
Stron: 416
Podstawą każdego udanego związku partnerskiego są
zaufanie, lojalność. Trudno opanować emocje i działać rozważnie, kiedy w żyłach
buzują adrenalina, estrogeny, testosteron. Ludzie narażeni na stres związany z
wykonywanym zawodem powinni mieć wyjątkowe predyspozycje oparte na silnych
cechach charakteru. Tego wymaga między innymi praca policjanta, detektywa. O
takim środowisku opowiedział Robert
Crais w swojej powieści „Requiem dla Miasta Aniołów”.
Dwaj mężczyźni prowadzą agencję detektywistyczną. Jeden
z nich ma za sobą mroczną przeszłość mającą źródła w domu rodzinnym, później
zahartowaną w pracy policjanta z partnerem łamiącym prawo. Drugi z nich stara
się zrozumieć przyjaciela, chronić jego tajemnice, uszanować prywatność.
Przeszkodą w tym jest małomówność. Ta niejasna i mętna historia życia przewija się przez całą treść
książki.
Od kandydatów na policjantów wymagane są: odwaga,
szybki refleks, brawura, ale też wstyd przed okazywaniem strachu. W życiu
prywatnym takie cechy rzutują na bliskość i uczuciową więź, gdzie miłość,
wrażliwość, odpowiedzialność i poczucie bezpieczeństwa są bezcenne.
„Requiem dla Miasta Aniołów” to kryminał, więc jest i
wątek zbrodni, zemsty, tajemnicy opisanej w nietypowy sposób. Autor umieścił w
swojej powieści kilka „mocnych” scen przemocy; odczucia podczas wstrzykiwania
sobie sterydów. Robią duże wrażenie sytuacje, w których alkohol wyzwala
skrywane emocje i burzy granice podświadomości. Wszystko to sprawia, że lektura
jest wciągająca i angażująca emocjonalnie.
Długo będę pamiętał refleksję jednego z bohaterów na
temat rozpadającego się związku. Stwierdził, że jednej osobie niewiele
potrzeba, aby wyjść trzaskając drzwiami; osobie porzuconej brakuje dużo, aby
przejść przez te drzwi i zawrócić partnera.
Gorąco polecam tę książkę. Sympatycy
kryminałów znajdą tu silną dawkę sensacji. Świetnym walorem tej powieści jest
wnikliwa analiza różnych czynów oraz portrety psychologiczne bohaterów zarówno
pozytywnych, jak i negatywnych.
Gorąco polecam również:
https://krainslowa.blogspot.com/2018/06/tytu-podwojna-cisza-autor-mari.html
https://krainslowa.blogspot.com/2018/05/tytu-siodma-funkcja-jezyka.html
https://krainslowa.blogspot.com/2018/05/tytu-mezczyzna-ktory-goni-swoj-cien.html
https://krainslowa.blogspot.com/2018/04/tytu-sekret-ktorego-nie-zdradze.html#more
https://krainslowa.blogspot.com/2018/01/daniel-suarez-demon.html
Gorąco polecam również:
https://krainslowa.blogspot.com/2018/06/tytu-podwojna-cisza-autor-mari.html
https://krainslowa.blogspot.com/2018/05/tytu-siodma-funkcja-jezyka.html
https://krainslowa.blogspot.com/2018/05/tytu-mezczyzna-ktory-goni-swoj-cien.html
https://krainslowa.blogspot.com/2018/04/tytu-sekret-ktorego-nie-zdradze.html#more
https://krainslowa.blogspot.com/2018/01/daniel-suarez-demon.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
PRAWA AUTORSKIE
Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Prawo autorskie działa automatycznie – ochrona praw autorskich rozpoczyna się z chwilą ustalenia utworu, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek formalności przez jego twórcę. Utwór nie musi przy tym być skończony. Wszystkie teksty i zdjęcia zamieszczone na blogu są moją własnością – chyba, że na końcu postu zaznaczono inaczej. Zabraniam kopiowania ich i rozpowszechniania w sposób inny niż poprzez dzielenie się adresem niniejszego bloga.